Morderstwa te stają się zbyt powszechne w głównie muzułmańskiej północnej Nigerii, a świat zaczyna to zauważać. 

Nigeryjscy chrześcijanie są często atakowani i mordowani, a ich kościoły i firmy są plądrowane i niszczone z powodu zarzutów o bluźnierstwo. Niektóre z tych ataków zostały zarejestrowane i przesłane do Internetu, wzbudzając zaniepokojenie wśród osób i organizacji na całym świecie.  

Jeden z tych filmów przedstawia brutalne morderstwo Deborah Emmanuel, 25-letniej chrześcijańskiej studentki. Została śmiertelnie pobita i spalona 12 maja 2022 r. z powodu wiadomości WhatsApp, która została uznana za bluźnierczą przez jej głównie muzułmańskich kolegów z klasy.  

Kolejny incydent miał miejsce 14 maja 2022 r., kiedy trzy kościoły i różne sklepy należące do chrześcijan zostały uszkodzone i splądrowane. Ataki te miały miejsce, ponieważ dwóch z wielu muzułmanów zamieszanych w morderstwo Deborah zostało aresztowanych. 

Te ataki są zbyt częste w północnej Nigerii. Media i organizacje zaczęły jeszcze bliżej przyglądać się temu problemowi, ponieważ pojawiło się coraz więcej doniesień o napaściach z powodu bluźnierstwa. W ciągu ostatnich kilku miesięcy stowarzyszenia takie jak Council on Foreign Relations (CFR), Human Rights Watch, Christian Association of Nigeria, Amnesty International i Humanist Association of Nigeria potępiły te prześladowania religijne w Nigerii.  

Ostatnio niesprawiedliwy charakter zabójstw z powodu bluźnierstwa spotkał się z międzynarodową dezaprobatą. Wiele organizacji wezwało władze nigeryjskie do zniesienia przepisów dotyczących bluźnierstwa, które były przyczyną wielu z tych ataków. Wydaje się jednak, że władzom w północnej Nigerii brakuje tego samego poziomu pilności sprawiedliwości. Na przykład ich reakcja na morderstwo Debory była niepokojąco bierna.  

Były wiceprezydent i obecny kandydat na prezydenta, Atiku Abubakar, początkowo napisał na Twitterze w odpowiedzi na napaść Deborah, twierdząc, że nie ma usprawiedliwienia dla jej morderstwa i wezwał do sprawiedliwości. Jednak Abubakar natychmiast usunął swój tweet i twierdził, że jego konto zostało zhakowane, gdy muzułmanie z północy zagrozili, że zrujnują jego szanse na wygranie wyborów prezydenckich w lutym 2023 roku. 

Niestety reakcja Abubakara nie była rzadkością wśród czołowych polityków Nigerii. Wielu z nich nawet nie skomentowało sytuacji, nie mówiąc już o odwadze, by wezwać do zmiany. Wydaje się, że wpływowi politycy i władze w północnej Nigerii albo popierają przemoc, albo zbyt boją się jej sprzeciwić z obawy przed utratą głosów lub ogólnego poparcia.   

Chociaż presja międzynarodowa jest pomocna w zachęcaniu do zmian, sytuacja nie może ulec poprawie, dopóki rząd Nigerii nie znajdzie swojego głosu i nie ustanowi sprawiedliwego prawa i należytego procesu w przypadku oskarżeń karnych. Śmierć Debory z pewnością nie będzie ostatnią, jeśli obywatele nadal będą mieli swobodę popełniania morderstw bez żadnych konsekwencji. 

Jak powiedział Ebenezer Obadare, starszy pracownik CFR: 

„Nigeryjscy przywódcy są w błędzie, jeśli myślą, że ich milczenie w jakiś magiczny sposób sprawi, że przemoc zniknie”.

źródło: International Christian Concern

Porzucone i głodne dzieci w Sudanie Południowym

Sudan Południowy był zamieszany w dwie wojny domowe. Z powodu konfliktu udokumentowano poważne naruszenia praw dzieci, takie jak brak dostępu do żywności i usług zdrowotnych, werbowanie dzieci do grup zbrojnych, zabijanie lub ranienie dzieci, porzucanie szkoły i poważne ubóstwo. Najmłodszy naród na świecie musi w pełni wdrożyć Konwencję o Prawach Dziecka (UNCRC), aby osiągnąć swój potencjał i zmienić życie dzieci w Sudanie Południowym.

Status praw dziecka

Sudan Południowy ratyfikował UNCRC w 2015 r., czyniąc ten kraj 195. państwem, które ratyfikowało konwencję. Sudan Południowy ratyfikował inne kluczowe traktaty międzynarodowe mające na celu ochronę dzieci przed wykorzystywaniem i zaniedbaniem, takie jak protokoły fakultatywne w sprawie sprzedaży dzieci, prostytucji dziecięcej i pornografii dziecięcej oraz w sprawie zaangażowania dzieci w konflikty zbrojne (baza danych Organu Traktatowego ONZ, 2020 r.) .

Zaspokajanie potrzeb dzieci

Prawo do edukacji

Zgodnie z art. 14 ustawy o dzieciach z 2008 r. każde dziecko ma prawo do bezpłatnej edukacji na poziomie podstawowym, która jest obowiązkowa (Ministerstwo Prawa i Rozwoju Konstytucyjnego, 2009); jednak ponad dwa miliony dzieci lub ponad 70% nie uczęszcza do szkoły w Sudanie Południowym, narażając na ryzyko swoją przyszłość i przyszłość kraju (UNICEF Sudan Południowy, 2020). Niektóre dzieci pozaszkolne żyją we wspólnotach pasterskich, opiekują się bydłem i nie mogą uczęszczać na regularne zajęcia. Największą grupę dzieci pozaszkolnych stanowią tak naprawdę dziewczęta. Czynnikami stojącymi za tą sytuacją są wysoki poziom ubóstwa , małżeństwa dzieci oraz poglądy kulturowe i religijne , które utrudniają edukację dziewczynek.

Brak infrastruktury, ograniczone zasoby ludzkie i niewystarczające materiały do ​​nauczania i uczenia się, w połączeniu z masowymi zakłóceniami spowodowanymi konfliktem, oznaczają, że nie wszystkie dzieci uczęszczają do szkoły podstawowej (UNICEF, 2020).

Prawo do zdrowia

Usługi zdrowotne w Sudanie Południowym pozostają bardzo ograniczone, często najbardziej dotknięte są kobiety i dzieci ze względu na brak dostępności usług zdrowotnych (UNICEF Sudan Południowy, 2019). Kraj ma jeden z najwyższych na świecie wskaźników śmiertelności matek (789 zgonów na 100 000 żywych urodzeń).

Poza tym około 75% wszystkich zgonów dzieci w Sudanie Południowym jest spowodowanych chorobami , którym można zapobiegać, takimi jak biegunka, malaria i zapalenie płuc (UNICEF, 2020).

Całkowity personel sektora zdrowia stanowił 10% rzeczywistych potrzeb, podczas gdy około 80% usług zdrowotnych świadczą organizacje pozarządowe (NGO), a tylko 20% zapewnia rząd (UNICEF Sudan Południowy, 2019).

Prawo do wody i urządzeń sanitarnych

W Sudanie Południowym 50% populacji nie ma dostępu do bezpiecznej wody , co może zmuszać rodziny do picia brudnej wody, narażając je na ryzyko chorób przenoszonych przez wodę, takich jak cholera i biegunka, które są głównymi przyczynami zgonów wśród dzieci w Sudanie Południowym (UNICEF Sudan Południowy , 2020). Sytuację dodatkowo pogarszają złe praktyki higieniczne w długotrwałym środowisku ubóstwa i braku infrastruktury (UNICEF South Sudan Country Office, 2019), co nieuchronnie prowadzi do wybuchów epidemii chorób dotykających dzieci i osoby podatne na zagrożenia.

Dzieci ulicy i ubóstwo dzieci

Dzieci żyjące na ulicach są bardzo narażone na wykorzystywanie i przemoc . To stawia dzieci ulicy w trudnej sytuacji, ponieważ nie mają dostępu do podstawowych usług i są zagrożone konfliktem z prawem . W 2013 roku oszacowano, że 3000 dzieci mieszkało i pracowało na ulicach Dżuby, bez opieki rodzicielskiej lub z opiekunami, którzy nie byli w stanie utrzymać dzieci finansowo ani zaspokoić ich podstawowych potrzeb (UNICEF, 2020).

Przyczyną problemu jest wojna domowa, która spowodowała osierocenie znacznej liczby dzieci i zubożałych rodzin, które przeżyły wojnę. Trudno jest uzyskać dokładną liczbę dzieci na ulicach, chociaż udokumentowano, że odsetek dzieci zwraca się ku ulicy w celu zatrudnienia, po czym następuje utrata rodziców, znęcanie się nad dziećmi.

Przesiedlone dzieci

Od grudnia 2013 r. brutalny konflikt w Sudanie Południowym pochłonął tysiące istnień ludzkich i wypędził prawie cztery miliony ludzi z ich domów (UNHCR, 2020). W rezultacie ponad dwa miliony dzieci uciekło ze swoich domów. Dzieci stanowią 62% z ponad 1,8 miliona uchodźców z Sudanu Południowego , którzy przybyli głównie do Ugandy , Kenii , Etiopii i Sudanu. Tymczasem ponad milion dzieci zostało wewnętrznie przesiedlonych.

Niewielki procent ludzi powrócił do swoich wiosek, w których panuje względna stabilność, ale większość pozostaje w swoich miejscach schronienia (Mercy Corps, 2019). Większość wysiedlonych rodzin mieszka poza obozami, gdziekolwiek mogą znaleźć schronienie – często w małych wioskach, które zapewniają pewne bezpieczeństwo, z dala od głównych obszarów walk. Dla tych, którzy uciekają przed przemocą, nie ma innego wyjścia, jak tylko uciec z dala od ich naturalnego środowiska.

Wykorzystywanie dzieci

Tysiące dzieci są wykorzystywane przez siły zbrojne i grupy zbrojne do walki. Co więcej, 50% wszystkich dziewcząt wychodzi za mąż przed ukończeniem 18 roku życia, przemoc ze względu na płeć jest powszechna, a tysiące dzieci zostaje oddzielonych od rodziców, co naraża je na przemoc , wykorzystywanie  (UNICEF, 2020). Komercyjne wykorzystywanie seksualne dzieci jest problemem w Sudanie Południowym; jednak skala jest trudna do ustalenia (UNICEF, 2020). Wygląda na to , że wiele osób świadczących usługi seksualne jest w wieku od 13 do 16 lat i może być ofiarami nadużyć lub handlu wewnętrznego lub z Ugandy , Kenii , Etiopii lub DRK .(UNICEF, 2020).

Aktualizacja prognozy bezpieczeństwa żywnościowego

3 na 4 gospodarstwa domowe są obecnie w kryzysie a co gorsza mało prawdopodobne, aby otrzymały pomoc żywnościową z powodu ograniczonych funduszy i rosnących kosztów żywności!

Prawie półtora miliona dzieci w czterech afrykańskich krajach jest zagrożonych głodem. Ludzie walczą o przetrwanie

Ostry głód różni się od niedożywienia (zwanego też umiarkowanym brakiem bezpieczeństwa żywnościowego), który występuje wtedy, gdy dana osoba nie jest w stanie spożywać wystarczającej ilości jedzenia, by utrzymać normalny tryb życia. Próg takiego niedożywienia przyjmowany m.in. przez WFP to mniej niż 1800 kcal dziennie, jednak może oznaczać także niedobory białka lub niezbędnych witamin i minerałów.

Przypominamy o obywatelach i obywatelkach tego kraju, zwłaszcza tych najmłodszych, apelując o konkretną dla nich pomoc.

NUMER KONTA