
- osoby w wieku emerytalnym stanowią ponad 20% wszystkich leczonych z powodu depresji. w najbliższych latach odsetek ten może się jeszcze zwiększyć, z powodu starzenia się społeczeństwa,
- rośnie populacja osób w podeszłym wieku – do 2035 r. osoby powyżej 65. roku życia będą stanowić 23,8%, a w 2050 r. 40% społeczeństwa,
- koniec ich aktywności zawodowej i brak umiejętności odnalezienia się w nowej rzeczywistości. Ograniczenia płynące z ciała i obniżonej z wiekiem sprawności poznawczej przekładają się na sytuację życiową, a finalnie na poczucie niskiej wartości społecznej. Ograniczając kontakty społeczne, wzmacniają swoje poczucie osamotnienia,
- proces starzenia się – nie tylko zmiany w ciele i obniżenie atrakcyjności, ale też zmiany związane z ograniczeniem aktywności fizycznej. Obecność schorzeń, takich jak niewydolność serca, cukrzyca, nowotwory, zaburzenia hormonalne, niektóre choroby zakaźne, zaburzenia neurologiczne, np. choroba Alzheimera czy choroba Parkinsona, zwiększają ryzyko wystąpienia depresji. Również niektóre leki przyjmowane z powodu towarzyszących chorób przewlekłych mogą działać depresjogennie,
- strata bliskiej osoby, zwierzęcia lub odejście dzieci z domu, wieloletnia opieka nad inną osobą i trudności wynikające z tej sytuacji,
- następstwo zaburzeń nastroju, które po raz pierwszy pojawiły się u niej w młodym wieku.
OBJAWY DEPRESJI
Depresja u osób w podeszłym wieku jest złożonym problemem. Należy być szczególnie wyczulonym na objawy, które występują w jej przebiegu, niektóre z nich mogą sugerować obecność innej choroby np. otępienia.
Jakie są objawy depresji u osób w wieku podeszłym?
- utrata zadowolenia z życia, niemożność odczuwania przyjemności – anhedonia, której towarzyszy utrata zainteresowań,
- negatywna ocena przeszłości, teraźniejszości oraz przyszłości, niskie poczucie własnej wartości,
- brak energii, męczliwość występująca nawet przy małym wysiłku, spowolnienie psychoruchowe,
- zaburzenia koncentracji uwagi,
- zaburzenia pamięci,
- zaburzenia snu,
- zaburzenia łaknienia (często z ograniczeniem przyjmowania posiłków i chudnięciem),
- myśli rezygnacyjne i samobójcze,
- lęk (poczucie niejasnego zagrożenia, napięcia, niemożności odprężenia się),
- objawy somatyczne (bóle głowy, ucisk w klatce piersiowej, nudności, zaparcia),
- w depresji o późnym początku, gdy pierwszy epizod pojawia się po 60. roku życia, mogą występować częściej także urojenia (fałszywe przekonania), które najczęściej dotyczą dysfunkcji różnych narządów, zubożenia, winy, oczekiwania na karę.