Depresja młodzieńcza

PRZYCZYNY DEPRESJI U MŁODZIEŻY

zgodnie z przeprowadzonymi badaniami zaburzenia depresyjne są diagnozowane u 19–32% młodzieży w wieku 13–17 lat,
szacuje się, że ryzyko wystąpienia schorzenia jest znacznie częstsze u dziewcząt – w okresie adolescencji dziewczynki chorują 2 razy częściej niż chłopcy. Przed okresem pokwitania depresja występuje równie często u dziewczynek i chłopców,
należy zaznaczyć, że u znacznej części nastolatków depresja ma charakter przejściowy, jednak nie u wszystkich,
choroba może wynikać z przyczyn biologicznych, trudności wynikających z kształtowania się tożsamości i związanym z tym procesem kryzysem rozwoju osobowości. Konieczność przyjęcia bardziej wymagającej roli społecznej sprawia, że ten moment jest dla młodych ludzi wyjątkowo trudny. Lęki, które występują u młodych osób dotkniętych depresją są najczęściej związane z obawami o przyszłość oraz z podejmowaniem dorosłych decyzji.

OBJAWY DEPRESJI

Należy zawsze reagować w przypadku zaobserwowania u młodego człowieka objawów depresji. Ta choroba przebiega często skrycie, a to niesie ryzyko, że pozostanie niezauważona. Do jej objawów należą:

złe samopoczucie fizyczne; np.: inne niż typowe dolegliwości bólowe, nadmierne wyczulenie na punkcie funkcjonowania swojego organizmu (wyolbrzymianie dolegliwości fizycznych),
zaburzenia aktywności – brak energii, szybkie męczenie się, ciągłe uczucie znużenia,
zaburzenia koncentracji uwagi i zapamiętywania, które mogą powodować problemy w nauce,
lepsze funkcjonowanie w godzinach wieczornych niż w ciągu dnia, trudności z porannym wstawaniem, zaburzenia snu i apetytu,
rozdrażnienie, uczucie zmęczenia, przygnębienie, zmienność nastroju,
utrata zdolności do odczuwania przyjemności,
niskie poczucie własnej wartości, negatywna ocena siebie, rzeczywistości i przyszłości,
izolowanie się – ograniczenie kontaktów z otoczeniem, zamykanie się w sobie,
zachowania autodestrukcyjne: używanie alkoholu, substancji psychoaktywnych, samookaleczenia, myślenie o śmierci, w tym próby samobójcze.