10th Pakistani Christian killed in policy custody since 2009:
Opublikowany przez British Asian Christian Association Środa, 21 września 2022
Bashir Masih (52 lata) jest teraz siódmym chrześcijaninem zabitym na posterunku policji podczas brutalnego przesłuchania od 2009 roku.
17 września około godziny 7.30 zastępca podinspektora (ASI) Ghulam Murtaza i policjant Azmat Ali aresztowali Bashira Masiha z autobusu szkolnego, którym jechał w Zafar Wali, i zabrali go na posterunek policji Sambrial.
Bashir Masih pracował jako rikszarz i kierowca autobusu szkolnego. Pracował niekończące się godziny, aby wyżywić swoją rodzinę – pięciorga dzieci i żonę Rozeenę Bibi (50 lat).
17 września około 7:30 Bashir Masih przewiózł uczniów do szkoły furgonetką i nie wrócił na śniadanie. Pani Bibi zaniepokoiła się, gdy jej mąż nie wrócił do domu na codzienne śniadanie. Rodzina myślała, że musiał mieć jakieś sprawy do załatwienia, więc na tym etapie nic z tym nie robiła. Jednak po południu rodzice dzieci, które pan Masih zwykle zostawiał w szkole, zadzwonili z zapytaniem o spóźniony powrót ich dzieci do domu.
Rozeena Bibi wraz ze swoim siostrzeńcem Sarfrazem Masihem (25 lat) udali się na lokalny posterunek policji, aby szukać pomocy. Na posterunku policji zauważyli zaparkowany tam szkolny samochód, którym jeździ Masih. Zapytali o to policjanta, który powiedział, że wystąpił problem z niektórymi dokumentami pojazdu.
Rozeena Bibi i jej siostrzeniec poprosili o spotkanie z panem Masihem, jednak konstabl odmówił, mówiąc, że tylko funkcjonariusze, którzy aresztowali pana Masiha, mogą pozwolić rodzinie się z nim zobaczyć.
Po aresztowaniu pana Masiha policjanci torturowali go przez cały dzień i uniemożliwili członkom rodziny odwiedzenie go. Członkowie rodziny powiedzieli, że błagali funkcjonariuszy policji o możliwość spotkania się z panem Masihem, ale ich liczne prośby zostały odrzucone.
Późnym wieczorem ciało pana Masiha zostało przewiezione do miejscowego szpitala na sekcję zwłok. Pomimo wiedzy o jego rodzinie, dwaj oficerowie śledczy wymienili jego zwłoki jako bez najbliższego krewnego. Bardzo dziwny czyn, biorąc pod uwagę liczne wizyty członków rodziny Model Police Station, które wzywały funkcjonariuszy, aby pozwolili im zobaczyć Masiha. To wzbudziło podejrzenia w okolicznościach śmierci Masiha i samo w sobie jest albo skorumpowaną praktyką, umyślnym zaniedbaniem, albo poważnym zaniedbaniem.
Lokalna policja, uznając, że Masih nie miał krewnych, zaczęła nawet przygotowywać pochówek ciała tego samego dnia z funduszy państwowych. Jednakże, gdy zwłoki pana Masiha znajdowały się w szpitalu, mężczyzna, który go rozpoznał, poinformował rodzinę pana Masiha o jego śmierci.
W wywiadzie telewizyjnym pani Bibi oskarżyła policję o wykorzystywanie swoich zasobów do zmiany raportów z sekcji zwłok.
Przywódcy rodziny i społeczności z Zafar Wali zaprotestowali przeciwko brutalności policji i zablokowali drogę Wazirabad. W wyniku protestu funkcjonariusz policji okręgowej (DPO) Faisal Kamran zawiesił funkcjonariusza stacji, ASI Ghulam Murtaza i PC Azmat Ali.
O godzinie 2:00, 18 września, pani Bibi złożyła również Pierwszy Raport Informacyjny (FIR) nr 3141/22, oskarżając dwóch funkcjonariuszy policji na podstawie sekcji 34 i 302 pakistańskiego kodeksu karnego. Zarzuty te dotyczą morderstwa.
ASI Ghulam Murtaza i PC Azmat Ali zostali aresztowani. Nadinspektor Zia Ullah został zlecony do przeprowadzenia śledztwa.
Pakistan ratyfikował Konwencję ONZ przeciwko torturom oraz innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu w 2010 roku, ale pomimo tych ram prawnych Pakistan jest pozbawiony jakichkolwiek kar za tortury.
źródło: Brytyjskie Stowarzyszenie Chrześcijan Azjatyckich
Głód wciąż rośnie w całej Afryce Wschodniej. 10 milionów dzieci poniżej piątego roku życia cierpi na ostre niedożywienie!

Według nowego badania wspieranego przez Światowy Program Żywnościowy ( WFP ) i Organizację ds. Wyżywienia i Rolnictwa ( FAO ) ponad 50 milionów ludzi w Afryce Wschodniej stanie w tym roku w obliczu poważnego braku bezpieczeństwa żywnościowego.
Wydany przez regionalny Międzyrządowy Urząd ds. Rozwoju raport IGAD Regional Focus on Food Crises budzi alarm w związku z eskalacją braku bezpieczeństwa żywnościowego i niedożywienia w Etiopii, Kenii, Somalii, Sudanie Południowym i Sudanie.
„Obecna sytuacja w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego w Rogu Afryki jest tragiczna po tym, jak zawiodły cztery kolejne pory deszczowe, co jest wydarzeniem klimatycznym niespotykanym od co najmniej 40 lat lub od początku ery satelitarnej” – powiedział Chimimba David Phiri, koordynator subregionalny FAO dla Afryki Wschodniej.
„Teraz, bardziej niż kiedykolwiek, musimy wdrożyć krótkoterminowe działania oszczędzające środki do życia z długoterminowym budowaniem odporności, mającym na celu zajęcie się podstawowymi przyczynami kryzysów żywnościowych w naszym regionie”.

Przewiduje się, że w tym roku około 300 000 osób w Somalii i Sudanie Południowym stanie w obliczu najwyższego poziomu głodu w skali Zintegrowanej Klasyfikacji Fazy Bezpieczeństwa Żywnościowego – poziomu 5, co oznacza skrajny brak żywności – z ryzykiem wystąpienia głodu w ośmiu obszarach Somalii, powszechna produkcja roślinna i hodowlana zawodzi.
Sytuacja w 2022 r. oznacza dramatyczny wzrost w stosunku do zeszłego roku, kiedy 42 miliony ludzi cierpiało z powodu wysokiego poziomu poważnego braku bezpieczeństwa żywnościowego.
W 2021 r. region IGAD stanowił prawie 22 procent globalnej liczby osób w kryzysie lub gorzej (faza IPC 3 lub wyższa), przy czym szacuje się, że 10 milionów dzieci poniżej piątego roku życia cierpi na ostre niedożywienie.
Ponadto 24 procent z 51 milionów osób wewnętrznie przesiedlonych na świecie znajdowało się również w krajach IGAD, głównie w Etiopii, Somalii, Sudanie Południowym i Sudanie.

W obliczu wielu wstrząsów
Połączenie ekstremalnych warunków klimatycznych, konfliktów i wyzwań makroekonomicznych sprawia, że wiele wstrząsów jest prawie niemożliwych do radzenia sobie.
Zmiany klimatyczne i La Niña spowodowały bezprecedensową wielosezonową suszę, przerywaną jedną z najgorszych od 70 lat od marca do maja pory deszczowej.
„Konflikt, ekstremalne warunki klimatyczne, wstrząsy gospodarcze, rosnące koszty, a teraz wpływ konfliktu na Ukrainie na ceny żywności i energii popychają miliony dzieci do głodu w Afryce Wschodniej” – powiedział Michael Dunford, dyrektor regionalny WFP na Afrykę Wschodnią.
Uznając, że istnieje „bardzo realne ryzyko głodu” w regionie, podkreślił znaczenie przygotowania się na przyszłe wstrząsy i reagowania na nie, które, jak powiedział, są „coraz bardziej nieuniknione z powodu zmieniającego się klimatu”.
Skala i dotkliwość ostrego braku bezpieczeństwa żywnościowego są niezwykle wysokie w Sudanie Południowym w szczycie sezonu chudego 2022 r., a szacuje się, że 7-8 milionów ludzi potrzebuje pilnej pomocy żywnościowej. Skutki kryzysu (faza 3 IPC) są powszechne, a humanitarna pomoc żywnościowa zapobiega bardziej ekstremalnym skutkom w dużej części Wielkiego Górnego Nilu i części regionów Wielkiego Bahr el Ghazal. Jednak wiele gospodarstw domowych nadal boryka się z dużymi lukami w konsumpcji żywności wskazującymi na stan nadzwyczajny (faza IPC 4) lub jeszcze gorsze wyniki. Obszary najbardziej niepokojące to Fangak, Canal/Pigi i Ayod z Jonglei; Leer i Mayendit Jedności; i Tonj East of Warrap, gdzie niektóre populacje prawdopodobnie znajdują się w katastrofalnej nędzy (faza 5 IPC) z powodu wpływu konfliktu i powodzi ukierunkowane na typowe źródła żywności, takie jak uprawy i zwierzęta gospodarskie.
Sudan Południowy nadal boryka się z jednym z największych kryzysów bezpieczeństwa żywnościowego na świecie, a wiele gospodarstw domowych boryka się z dużymi lub ekstremalnymi lukami w konsumpcji żywności, wskazującymi na stan nadzwyczajny (faza 4 IPC) lub gorsze wyniki. Chociaż oczekuje się, że wyniki w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego poprawią się nieco w okresie od października do stycznia wraz z dostępnością zbiorów, trwający konflikt i przewidywane powodzie ograniczą perspektywy produkcji. Ogólnie rzecz biorąc, powszechne potrzeby w zakresie pomocy będą się utrzymywać. Niestety, gwałtowny wzrost kosztów paliwa i żywności jeszcze bardziej nadwyrężył fundusze dostępne na pomoc humanitarną, a plan pomocy humanitarnej 2022 został sfinansowany tylko w 31,5% do lipca. Podczas gdy WFP prawdopodobnie nadal będzie priorytetowo traktować hrabstwa wzbudzające największe obawy, w tym Fangak i Canal/Pigi, jest mało prawdopodobne, że uda się dotrzeć do milionów potrzebujących pilnej pomocy żywnościowej, a przy braku pomocy utrzymają one luki w konsumpcji żywności.
Utrzymanie luk pomocowych w konsumpcji żywności doprowadzi do nieodwracalnych negatywnych skutków fizjologicznych. W związku z tym konieczne jest pilne zwiększenie pomocy, aby zapobiec wysokiemu poziomowi ostrego niedożywienia i śmiertelności związanej z głodem, zwłaszcza u dzieci.
