Prawodawcy w Belgii rozważają posunięcie, które rozluźniłoby krajowe przepisy dotyczące eutanazji, aby umożliwić tę praktykę osobom cierpiącym na demencję. Według The Brussels Times , krajowa partia liberalna chce umożliwić pacjentom podpisanie zaawansowanej dyrektywy, w której wystąpią o eutanazję w przypadku upośledzenia umysłowego. Według BBC obecne przepisy wymagają, aby pacjent „musiał być prawnie kompetentny i świadomy w momencie dążenia do zakończenia życia”, z prośbami, które „muszą być dobrowolne, przemyślane i powtarzane”.
Politycy, którzy chcą zmienić prawo, nazywają te zabezpieczenia „niedociągnięciami”.
„28 maja ustawa o eutanazji kończy dwadzieścia lat. Najwyższy czas wyeliminować niedociągnięcia w prawie” – powiedzieli Robby De Caluwé, Katja Gabriëls i Jean-Jacques De Gucht.
Belgia zalegalizowała eutanazję w 2002 roku i od dawna jest jednym z najważniejszych krajów opowiadających się za zalegalizowaną śmiercią. Została nawet skrytykowana za radykalne przepisy dotyczące eutanazji przez Radę Praw Człowieka ONZ w 2021 r. „Sprawiedliwe społeczeństwo dba o swoich najsłabszych. Prawo międzynarodowe chroni przyrodzone prawo każdego człowieka do życia i wymaga od krajów ochrony godności i życia wszystkich ludzi, a nie pomocy w ich wygaśnięciu. Niestety, z biegiem lat widzieliśmy, jak belgijskie prawo dotyczące eutanazji wymknęło się spod kontroli” – powiedział Giorgio Mazzoli, prawnik ONZ w ADF International w Genewie.
Istnieje wiele przykładów sposobów, w jakie belgijskie przepisy dotyczące eutanazji zostały złagodzone na przestrzeni lat. W 2014 roku kraj zalegalizował eutanazję dzieci. Szokująco, jedno z badań wykazało, że 10% dzieci urodzonych w północnej Belgii zostało poddanych eutanazji w latach 2016-2017. Ostatnio Belgia została skrytykowana za wzrost wskaźników eutanazji wśród chorych psychicznie, co zaobserwowano w przypadku tej kobiety , która została poddana eutanazji, ponieważ cierpiała na depresję i autyzm. Inne raporty akademickie wskazują , że nawet istniejące zabezpieczenia są często lekceważone lub nie są przestrzegane.
Belgia nie jest pierwszym krajem, który rozważa zalegalizowaną eutanazję osób z demencją. Holandia, która również od dawna złagodziła przepisy dotyczące eutanazji, już zezwala na tę praktykę. Jak już widzieliśmy w tym kraju, dopuszczenie do eutanazji kogoś, kto może nie mieć pełnej sprawności umysłowej, jest niebezpieczną praktyką, która prowadzi do nadużyć i przymusowej śmierci.
Legalizacja eutanazji dla osób z demencją to tylko kolejny przykład śliskiego zbocza związanego z mentalnością wspomaganej śmierci. Kiedy ludzie zaczynają wierzyć, że czasami życie nie jest warte życia, ponieważ ktoś może być chory lub cierpiący, państwo nie jest daleko, aby zacząć decydować, kto ma żyć a kto ma umrzeć.
źródło: Live Action
SUDAN POŁUDNIOWY: LICZBA OSÓB DOTKNIĘTYCH GŁODEM WZROSŁA O 50% W CIĄGU 10 LAT
Najmłodszy kraj na świecie, Sudan Południowy, stoi w obliczu największego kryzysu głodowego w swojej historii, z 7,2 milionami ludzi , w tym milionami dzieci, na krawędzi skrajnego ubóstwa!
Liczba osób zagrożonych śmiercią głodową wzrosła o 50% w porównaniu z tym samym sezonem dziesięć lat temu, a dane opublikowane w 2012 r. pokazują, że 40% populacji doświadczało wtedy kryzysowego poziomu braku bezpieczeństwa żywnościowego na poziomie IPC 3 lub wyższym.
Save the Children ostrzega, że sytuacja najprawdopodobniej pogorszy się w nadchodzących miesiącach z powodu trwającej przemocy, wysokich cen żywności, wstrząsów klimatycznych i barier w dostępie pomocy humanitarnej, chyba że zostaną podjęte pilne działania na szczeblu krajowym i globalnym. Szacuje się, że 1,4 miliona dzieci cierpi już z powodu ostrego niedożywienia.
Organizacja wzywa rząd Sudanu Południowego do ograniczenia przemocy w społecznościach i szybkiego wdrożenia układu pokojowego, aby zająć się niektórymi z podstawowych przyczyn kryzysu głodowego i umożliwić dzieciom patrzenie w lepszą przyszłość.
Organizacja Save the Children jest szczególnie zaniepokojona dobrem około 1,4 miliona dzieci, które w tym roku cierpią z powodu ostrego niedożywienia, co jest największą liczbą od 2013 roku. i ostatecznie może spowodować śmierć.
Dzieci są zmuszane do długich godzin pracy w Sudanie, ponieważ kryzys gospodarczy i humanitarny w tym kraju wciąż się pogarsza!
Długotrwały konflikt i kryzys gospodarczy spowodował gigantyczny wzrost cen żywności. Większości mieszkańców po prostu na nie nie stać, brakuje wszystkiego, wody, żywności, leków. W dwóch regionach ogłoszony został stan klęski głodowej. Szczególnie narażone są dzieci, według szefa biura UNICEF, ponad 250 tys. dzieci w całym kraju jest poważnie niedożywionych – kilkuletnie dzieci ważą tyle, co niemowlęta. Tu pomoc musi być udzielona natychmiastowo, inaczej dzieciom grozi śmierć.
Zgodnie z prognozami Zintegrowanej Klasyfikacji Faz Bezpieczeństwa Żywnościowego (IPC), szacuje się, że 5,8 mln osób (48% populacji) doświadczyło kryzysowego poziomu braku bezpieczeństwa żywnościowego (faza 3 IPC) lub gorzej – liczba ta ma wzrosnąć do 7,2 mln (60 procent populacji).
60,5 proc. mieszkańców Sudanu Południowego to chrześcijanie z czego niemal 40 proc. to katolicy, a 20,7 proc. stanowią protestanci (anglikanie, baptyści i zielonoświątkowcy). Wielu z nich musi emigrować. Po długotrwałej suszy mamy teraz katastrofalną powódź, brak żywności, brak domów. To co zostało odbudowane po wojnie teraz zostało zniszczone przez powódź. Prezydent ogłosił w kraju klęskę żywiołową. Jak podają międzynarodowe organizacje z ok. 13 mln mieszkańców, ok. 7 mln potrzebuje natychmiastowej pomocy – żywność, leki, woda pitna bo prawie 60 proc. ludności nie ma dostępu do czystej wody.
Korzystają z wody po powodzi w której topiły się zwierzęta, której używają do wody higieny co owocuje chorobami takimi jak malaria, czy dur brzuszny.
Justin Forsyth z UNICEF mówi BBC, że że wiele dzieci w tych państwach jest zmuszonych jeść liście i korzenie, choć na świecie wystarczyłoby żywności, by je wykarmić.
„Te sytuacje są wywołane działaniami człowieka. To głównie konflikty i wojny, tak jest w Sudanie Południowym.
Miejsca, w których dzieci umierają są odcięte od dostaw żywności w wyniku walk” – powiedział Justin Forsyth. W ogarniętej walkami Somalii dodatkowym czynnikiem, zwiększającym głód, jest susza.
Według ONZ głoduje tam sto tysięcy ludzi, a liczba niedożywionych sięga prawie pięciu milionów.
Fala niszczyła wszystko na swojej drodze, zmuszając ludzi do ucieczki, zatapiając pola i zabijając zwierzęta gospodarskie. Stojąca woda przez wiele miesięcy uniemożliwiała produkowanie żywności i pogłębiała głód.
Niestety nie mają dostępu do innej wody – zwrócił uwagę Dyrektor Polskiej Sekcji Papieskiego Stowarzyszenia ‘Pomoc Kościołowi w Potrzebie ks. Waldemar Cisło. Zdaniem duchownego najcenniejszą rzeczą którą możemy ofiarować mieszkańcom Sudanu to modlitwa i wsparcie materialne.
– Wszędzie mamy swoje struktury więc jest nam najłatwiej dotrzeć z pomocą. Pomagamy na miejscu poprzez księży, parafie, zaufanych ludzi tak, że ta pomoc dociera do najbardziej potrzebujących – zapewnił ks. Cisło.
Problemy z dostępem do żywności w Sudanie Południowym trwają od czasu uzyskania niepodległości w 2011 r., ale nigdy wcześnie nie były tak ciężkie. Toczący się od 2013 r. konflikt zbrojny doprowadził do śmierci setek tysięcy osób, a 4 miliony musiały uciekać, porzucając swoje domy i uprawy. Jednak zeszły rok był wyjątkowo dramatyczny, bo przez zmiany klimatu kraj spustoszyły niszczycielskie powodzie o niespotykanej wcześniej skali. Szacuje się, że przez żywioł ucierpiał ponad milion osób.
Masowe bezrobocie, przerwane łańcuchy dostaw, problemy z dostępnością żywności na rynku i wzrost jej cen sprawiły, że dla wielu osób zdobycie czegokolwiek do jedzenia stało się wręcz niemożliwe.
Prawie półtora miliona dzieci w czterech afrykańskich krajach jest zagrożonych głodem. Ludzie walczą o przetrwanie
Ostry głód różni się od niedożywienia (zwanego też umiarkowanym brakiem bezpieczeństwa żywnościowego), który występuje wtedy, gdy dana osoba nie jest w stanie spożywać wystarczającej ilości jedzenia, by utrzymać normalny tryb życia. Próg takiego niedożywienia przyjmowany m.in. przez WFP to mniej niż 1800 kcal dziennie, jednak może oznaczać także niedobory białka lub niezbędnych witamin i minerałów.
Obecnie kraje o największym rozpowszechnieniu niedostatecznej konsumpcji żywności to: Afganistan, gdzie problem dotyczy 95% mieszkańców, Somalia (90%), Mali (64%), Sudan Południowy (59%), Gwinea (55%), Burkina Faso (55%), Syria (54%), Timor Wschodni (52%), Niger (51%), Jemen (50%). Głoduje w nich w sumie ok. 129 mln osób, co według zaktualizowanych niemal w czasie rzeczywistym danych WFP oznacza wzrost o 3,5 mln w porównaniu do 90 dni temu.
Przypominamy o obywatelach i obywatelkach tego kraju, zwłaszcza tych najmłodszych, apelując o konkretną dla nich pomoc.
- 9 lipca 2011 r. Sudan Południowy po dekadach przemocy i konfliktów ogłosił niepodległość jako najmłodszy naród na świecie
- Brutalny konflikt wybuchł pod koniec 2013 roku. Ponad 2,2 miliona ludzi zostało zmuszonych do ucieczki, głównie do krajów regionu: Etiopii, Sudanu i Ugandy. Kolejne 1,6 mln uciekało w obrębie kraju
- Dziś obywatele Sudanu Południowego są dziś jedną z 5 najliczniejszych na świecie społeczności, którzy są uchodźcami (obok Syrii czy Afganistanu)
- To także jeden z krajów w najgorszej sytuacji żywnościowej na globie (brak bezpieczeństwa żywnościowego dotyczy 60% populacji)
W Sudanie Południowym życie i zdrowie dwóch milionów osób zostało zagrożone.
Nie możemy zostawić ich bez pomocy!
NUMER KONTA
